Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γιατί γιορτάζουμε την επέτειο της 17ης Νοέμβρη 1973


Ήταν 14 Φεβρουαρίου 1973, όταν ξεσηκώθηκαν οι φοιτητές της Αθήνας και συγκεντρώθηκαν στο Πολυτεχνείο, ζητώντας την κατάργηση του Ν.1347, ο οποίος προέβλεπε την υποχρεωτική στράτευση όσων ανέπτυσσαν συνδικαλιστική δράση κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. Η αστυνομία, παραβιάζοντας το πανεπιστημιακό άσυλο, εισήλθε στο χώρο του ιδρύματος, συνέλαβε 11 φοιτητές και τους παρέπεμψε σε δίκη με την κατηγορία της «περιύβρισης αρχής». Τότε  8 φοιτητές καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές, ενώ περίπου 100 άλλοι αναγκάστηκαν να διακόψουν τις σπουδές τους και να ντυθούν στο χακί.

Περίπου μια εβδομάδα μετά τα πρώτα γεγονότα του Πολυτεχνείου, στις 21 Φεβρουαρίου οι φοιτητές κατέλαβαν το κτίριο της Νομικής σχολής στην Αθήνα, με τα συνθήματα «Δημοκρατία», «Κάτω η Χούντα» και «Ζήτω η Ελευθερία». Η αστυνομία προσπάθησε ξανά να καταστείλει την εξέγερση, αλλά η βίαιη εκδίωξη των φοιτητών από το κτίριο της Νομικής ενίσχυσε ακόμη περισσότερο την αγωνιστικότητά τους.

Το πρωί της 14 Νοεμβρίου του 1973  οι φοιτητές συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο του Πολυτεχνείου και αποφάσισαν την κήρυξη αποχής από τα μαθήματα, με αίτημα να γίνουν εκλογές για τους φοιτητικούς συλλόγους τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους και όχι στα τέλη του επόμενου χρόνου, όπως είχε ανακοινώσει το καθεστώς.

Ακολούθησαν συνελεύσεις φοιτητών στην Ιατρική και στη Νομική σχολή. Όσο περνούσε η μέρα άρχισαν να μαζεύονται ολοένα και περισσότεροι φοιτητές στο Πολυτεχνείο, αλλά και άλλοι που πληροφορήθηκαν το νέο. Η αστυνομία αποδείχθηκε ανίκανη να εμποδίσει την προσέλευση του κόσμου. Το απόγευμα πάρθηκε η απόφαση για κατάληψη του Πολυτεχνείου. Οι πόρτες έκλεισαν και από τότε άρχισε η οργάνωση της εξέγερσης. Το πρώτο βήμα ήταν η εκλογή Συντονιστικής Επιτροπής, στην οποία μετείχαν 22 φοιτητές και 2 εργάτες, με σκοπό να καθοδηγήσει τον αγώνα. Επιπλέον, δημιουργήθηκαν επιτροπές σε όλες τις σχολές για να οργανώσουν την κατάληψη και την επικοινωνία με την ελληνική κοινωνία.

Για το σκοπό αυτό άρχισε να λειτουργεί ένας ραδιοφωνικός σταθμός, αρχικά στο κτίριο του Χημικού και αργότερα στο κτίριο των Μηχανολόγων, με εκφωνητές τη Μαρία Δαμανάκη και τον Δημήτρη Παπαχρήστου. Επιπλέον, στο Πολυτεχνείο εγκαταστάθηκαν πολύγραφοι, που δούλευαν μέρα - νύχτα, για να πληροφορούν τους φοιτητές και τον υπόλοιπο κόσμο για τις αποφάσεις της Συντονιστικής Επιτροπής και των φοιτητικών συνελεύσεων. Συγκροτήθηκαν συνεργεία φοιτητών, που έγραφαν συνθήματα σε πλακάτ, σε τοίχους, στα τρόλεϊ, στα λεωφορεία και στα ταξί, για να τα γνωρίσουν όλοι οι Αθηναίοι. Στο Πολυτεχνείο οργανώθηκε εστιατόριο και νοσοκομείο, ενώ ομάδες φοιτητών ανέλαβαν την περιφρούρηση του χώρου, ξεχωρίζοντας τους ενθουσιώδεις και δημοκράτες Αθηναίους από τους προβοκάτορες.

Η πρώτη αντίδραση του δικτάτορα Παπαδόπουλου ήταν να στείλει μυστικούς πράκτορες να ανακατευθούν στο πλήθος που συνέρρεε στο Πολυτεχνείο και να ακροβολήσει σκοπευτές στα γύρω κτίρια. Στις 16 Νοεμβρίου μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν εναντίον του πλήθος που ήταν συγκεντρωμένο έξω από το Πολυτεχνείο, με γκλομπς, δακρυγόνα και σφαίρες ντουμ-ντουμ. Οι περισσότεροι διαλύθηκαν. Όσοι έμειναν έστησαν οδοφράγματα ανατρέποντας τρόλεϊ και συγκεντρώνοντας υλικά από νεοανεγειρόμενες οικοδομές, και άναψαν φωτιές για να εξουδετερώσουν τα δακρυγόνα. Αργότερα, η αστυνομία έκανε χρήση όπλων, χωρίς όμως να πετύχει το στόχο της, την καταστολή της εξέγερσης.

Ο Παπαδόπουλος, όταν διαπίστωσε ότι η αστυνομία αδυνατούσε να εισέλθει στο Πολυτεχνείο, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το στρατό. Κοντά στο σταθμό Λαρίσης συγκεντρώθηκαν τρεις μοίρες ΛΟΚ και μία μοίρα αλεξιπτωτιστών από τη Θεσσαλονίκη. Τρία άρματα μάχης κατέβηκαν από το Γουδί προς το Πολυτεχνείο. Τα δύο στάθμευσαν στις οδούς Τοσίτσα και Στουρνάρα, αποκλείοντας τις πλαϊνές πύλες του ιδρύματος και το άλλο έλαβε θέση απέναντι από την κεντρική πύλη. Η Συντονιστική Επιτροπή των φοιτητών ζήτησε διαπραγματεύσεις, αλλά το αίτημά τους απορρίφθηκε.

Στις 3 τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου το άρμα που βρισκόταν απέναντι από την κεντρική πύλη έλαβε εντολή να εισβάλλει. Έπεσε πάνω στην πύλη και την έριξε, παρασέρνοντας στο διάβα του μία κοπέλα που ήταν σκαρφαλωμένη στον περίβολο κρατώντας την ελληνική σημαία. Οι μοίρες των ΛΟΚ, μαζί με ομάδες -μυστικών και μη- αστυνομικών, εισέβαλαν στο Πολυτεχνείο και κυνήγησαν τους φοιτητές, οι οποίοι πηδώντας από τα κάγκελα προσπάθησαν να διαφύγουν στους γύρω δρόμους. Τους κυνηγούσαν αστυνομικοί, πεζοναύτες, ΕΣΑτζήδες. Αρκετοί σώθηκαν βρίσκοντας άσυλο στις γύρω πολυκατοικίες, πολλοί συνελήφθησαν κα μεταφέρθηκαν στη Γενική Ασφάλεια και στην ΕΣΑ.

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Αστυνομίας, στις 17 Νοεμβρίου συνελήφθησαν 840 άτομα. Όμως, μετά τη Μεταπολίτευση, αξιωματικοί της Αστυνομίας, ανακρινόμενοι, ανέφεραν ότι οι συλληφθέντες ξεπέρασαν τα 2400 άτομα. Οι νεκροί επισήμως ανήλθαν σε 34 άτομα. Στην ανάκριση που διενεργήθηκε το φθινόπωρο του 1975 εναντίον των πρωταιτίων της καταστολής εντοπίστηκαν 21 περιπτώσεις θανάσιμου τραυματισμού. Ωστόσο, τα θύματα πρέπει να ήταν πολύ περισσότερα, διότι πολλοί βαριά τραυματισμένοι, προκειμένου να διαφύγουν τη σύλληψη, αρνήθηκαν να διακομιστούν σε νοσοκομείο.

Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος κήρυξε στρατιωτικό νόμο, αλλά στις 25 Νοεμβρίου ανατράπηκε με πραξικόπημα. Πρόεδρος ορίστηκε ο αντιστράτηγος Φαίδων Γκιζίκης και πρωθυπουργός της νέας κυβέρνησης ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος. Όμως ο ισχυρός άνδρας του νέου καθεστώτος ήταν ο διοικητής της Στρατιωτικής Αστυνομίας, ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης, που επέβαλλε ένα καθεστώς σκληρότερο από εκείνο του Παπαδόπουλου.

Η δικτατορία κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου του 1974, αφού είχε ήδη προηγηθεί η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ο Γκιζίκης και ο αντιστράτηγος Ντάβος, διοικητής του Γ' Σώματος Στρατού, κάλεσαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να επιστρέψει στην Ελλάδα για να επαναφέρει τη δημοκρατική διακυβέρνηση.

Πηγή: http://www.madata.gr

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Βασιλικός και λαογραφία

Φυτό της οικογένειας των χειλανθών, πολυετές, με φύλλα και άνθη εξαιρετικά εύοσμα, ο «ώκιμος ο βασιλικός» είναι το δημοφιλέστερο ελληνικό φυτό, αγαπητό στις νοικοκυρές, που φροντίζουν να έχουν τουλάχιστον μια γλάστρα του στον κήπο ή το παράθυρό τους. Πλατύφυλλος, σγουρός ή σαραντάφυλλος θεωρείται από το λαό το σύμβολο του έρωτα και της αιώνιας αγάπης, μα και θυμητικό υποσχέσεων και όρκων που δόθηκαν: «Βασιλικέ μου της βραγιάς και κρίνε μου του δάσους άχου, εγώ, πουλάκι μου, και πώς να σε ξεχάσω. Στο παραθύρι που ‘σαι εσύ βασιλικός δεν πρέπει γιατ’ είσαι συ ο βασιλικός κι οπ’ έχει μάτια ας βλέπει. Βασιλικό και ρόζμαρι κι ανθό του γλυκανίσου ο έρωτας τα μάζεψε κι έκαμε το κορμί σου.» Ο βασιλικός έχει ξεχωριστή θέση στην ελληνική λαϊκή παράδοση και χάρη στην συμμετοχή του στη χριστιανική εκκλησιαστική λατρεία. Βασιλικό βυθίζει ο ιερέας στον αγιασμό για να ραντίσει τους πιστούς, σε κλωνάρια βασιλικού τοποθετείται και ο σταυρός στις 14 Σεπτεμβρίου, εορτή του Σταυρού, αφού το αρω

Τα πιο... ανοιξιάτικα Χριστούγεννα!

Ήταν μία ΥΠΕΡΟΧΗ ημέρα!  Η Χριστουγεννιάτικη Γιορτή του Συλλόγου Γονέων & Κηδεμόνων του 5ου Δημοτικού Βριλησσίων τα είχε όλα: παιδικά εργαστήρια, φαγητό και ζεστό κρασί, παιχνίδι, χορό, Άγιο Βασίλη, μικρούς πιανίστες με μεγάλο ταλέντο, λαχειοφόρο αγορά, χριστουγεννιάτικο bazaar, έναν καταπληκτικό ήλιο, χαρά και πολλά χαμόγελα.  Ο ανοιξιάτικος καιρός μας έκανε το χατήρι. Όλα κύλησαν καλά και η συμμετοχή παιδιών και γονέων ήταν μεγάλη.  Το προαύλιο του σχολείου γέμισε τραπέζια φαγητού, Dj Set (ένα μεγάλο ευχαριστώ στον Αλέξανδρο Χέντον), facepainting με την ευγενική χορηγία της Oriflame , χορευτές με την καθοδήγηση χορεύτριας από το Planet , ρεσιτάλ πιάνου από τον Χρήστο Γαλίτη και τους μαθητές του και κάλαντα από τους μαθητές του σχολείου.  Στην Αίθουσα Εκδηλώσεων κάναμε τις αγορές μας από το Χριστουγεννιάτικο Bazaar.  Στον 1ο όροφο του σχολείου οι αίθουσες γέμισαν δραστηριότητες και εργαστήρια: - Αγώνες σκάκι με την καθοδήγηση του Στάθη Γαζή - Ρομπο

Πλάτανος και λαογραφία

Ο πλάτανος είναι ο βασιλιάς του ελληνικού φυτικού βασιλείου. Είναι δέντρο φυλλοβόλο, μακρόβιο, υγρόφιλο και με μεγάλη ανάπτυξη, τόσο σε ύψος (μέχρι 70 μέτρα) όσο και σε περίμετρο κορμού (μέχρι 12 μέτρα). Σύμφωνα με την αρχαία ελληνική μυθολογία, η Πλάτανος ήταν αδελφή δύο πελώριων γιγάντων, των Αλωάδων, και κόρη του Ποσειδώνα. Αγαπούσε πολύ τους αδελφούς της και όταν εκείνοι πέθαναν,  από τη θλίψη της, μεταμορφώθηκε σε δέντρο. Αναφορές στον πλάτανο έχουμε ήδη από την ομηρική εποχή, με την Ωραία Ελένη να αναπαύεται στη σκιά ενός πλάτανου, το Μενέλαο να φυτεύει την Μενελαΐδα πλάτανο στις Καρυές και τον Αγαμέμνονα να θυσιάζει κάτω από τον πλάτανο της Αυλίδας. Ιστορικός είναι και ο υπεραιωνόβιος πλάτανος της Κω, που πίστευαν ότι διατηρούνταν από την εποχή που ο Ιπποκράτης δίδασκε την Ιατρική στο Ασκληπιείο. Στην Τουρκοκρατία πολλοί πλάτανοι της χώρας έγιναν γνωστοί από τη χρήση τους από τους Τούρκους για τον απαγχονισμό των Ελλήνων αγωνιστών, όπως ο πλάτανος του Αλή Πασά στα Γιάννενα,